Dag 23: Via Kaap de goede hoop naar het vliegveld

Zondag 1e Paasdag, iedereen vrij. Dat merken we later op de dag. Per eigen auto gaan we door het nog rustige centrum naar de top van Signalhill voor een laatste uitzicht naar alle kanten. Zonder je te verplaatsen zie je hier de stad, Robbeneiland, de tafelberg en de oceaan. Bij Houtbaai zien we in de verte wat in het water bewegen. Door mijn telelens zie ik zeker honderd dolfijnen springen. We vervolgen de kustweg vlak voor de ingang van het Nationaal park Cape Point treffen we alsnog een struisvogelboerderij. Ik krijg wat voer van een andere toerist en ze eten uit  en van mijn hand.

We zien vanaf daar een lange rij met auto’s het park in. Het is nog 12km heen, wandelen, kabelbaantje en weer terug. We durven het niet aan, als het verkeer lang vast zit missen we ons vliegtuig. We zien de kaap dus alleen vanaf een afstandje, jammer naar uiteindelijk is het maar een stapel stenen.

Op naar Boulderbeach bij Simon’s town waar een kolonie pinguïns woont. Veel toeristen maar toch leuk on ze te zien. Op een stukje van de kust kan he ook met ze zwemmen maar er zijn zo veel mensen in het water dat ze nu niet komen. 

Wij rijden inmiddels het schiereiland af en de andere kant op staat het helemaal vast richting de stranden. Maar goed dat we nu reeds hier zijn anders zouden we in de spits terug terechtgekomen zijn.

Nu tijd over dus dan maar een uurtje of twee naar een groot winkelcentrum en vervolgen door naar het vliegveld.

Na 4456 km leveren we de auto in en gaan te voet verder naar de vertrekhal. Onderweg weer een bedelende moeder met kind aan de borst flink wat Rand en een fles water gegeven.

Erna’s tas twee keer door de scanner tot eindelijk de metalen flesopener/kurkentrekker bovenwater komt. Zucht...

De douane is hier echt op z’n Afrikaans. Iedereen zit er casual bij. Een leest de krant, een ander zit een spelletje te doen. En zoals overal in Zuid-Afrika weer vriendelijke mensen. Heb ik bij de douane nog nooit meegemaakt.

Nu wachten op ons vliegtuig naar huis.