Dag 13: via Lop Buri naar Ayutthaya

30 november 2016 - Ayuthaya, Thailand

Grenzeloze vriendelijkheid. We werden vanochtend letterlijk uitgezwaaid. De dame van de receptie bedankte ons bij herhaling voor ons bezoek, liep mee naar de auto en bleef ons bedanken tot we echt wegreden.
Vandaag moeten we ruim 400 km afleggen dus om 7:45 uur vertrekken we. Gezien de afstand nemen we de snelste route dus de autoweg. Prima weggetje en niet al te druk. Altijd goed op blijven letten voor overstekend verkeer en honden.  We kopen een kam bananen op een markjje op de vluchtstrook, kan hier allemaal. De bananen heb ik later vandaag nodig. Het verkeer is onze mooiste attractie vanochtend. Brommers tegen het verkeer in, boeren in gammele karretjes met 20 km/u over de linker baan en een vrachtwagen die midden op de snelweg omkeert.  Verder een rustige rit langs uitgestrekte reeds geoogste rijstvelden. 
We maken een klein uitstapje naar het stadje Lop Buri. Hier staat de Phra Prang San Yot tempel waar veel wilde apen schijnen te wonen. Niet echt meer een verrassing voor Renata maar misschien een ultieme test voor haar dierenangst. We rijden rond het terrein en zien echt overal apen. Op de weg, in pickup trucks langs de weg, op de bedrading en tegen de gevels maar vooral op het grasveld rond de tempel. Gezien het aantal geeft Renata het gelijk op en blijft in de auto. Achteraf maar goed ook want de apen gedragen zich als een straatbende. Ik stop mijn cameratas vol met kleine bananen zodat ze deze nog niet zien en loop het terrein op. Het zijn er nog veel meer dan ik dacht, werkelijk honderden. Je kan probleemloos tussen de apen lopen tot je te dicht lans de tempelrand loopt. De kleine apen zijn het brutaalste en klimmen op je op zoek naar iets eetbaars. Soms drie-vier tegelijk en ik krijg ze er alleen af door snel om mijn as te draaien. De bananen vinden gretig aftrek en een bedankje kan er niet af. Snel weer op pad naar ons hotel in Ayutthaya.
Tegen vieren komen we aan en zien al snel dat dit echt anders is dan al onze hotels tot nu toe. Ik was afgegaan op goede recensies op Booking.com maar de eerste indruk van Tony's Place is minder. Een vieze stad, waar alle anderen extreem schoon waren. Een hotel manager die niet zou misstaan in een maffiafilm, een hotel dat er rommelig uit ziet. Wanneer we terug naar de auto langs een ander hotel lopen twijfelen we kort om daar een kamer te nemen. We besluiten de beproeving te ondergaan. Hopelijk was alleen de eerste indruk niet goed. De kamer is trouwens prima. (Met een zeer modern slot).
Tegen de schemering doen we een eerste verkenning door de stad en stuiten op een footmarket met tientallen kraampjes met allerlei bijzondere etenswaren. We scharrelen hier ons diner bij elkaar en testen voor de zoveelste keer onze maag en darmen.
Morgen een hele dag Ayutthaya.

Foto’s

2 Reacties

  1. Ruud:
    30 november 2016
    Bij de foto schreef ik nog dat het een schatje was. Hetgeen waarschijnlijk ook zo is. Maar als het er zoveel zijn die naar je zitten te loeren of er iets eetbaars te halen valt, snap ik de terughoudendheid van Renata. Ik weet niet wat ik gedaan zou hebben.

    En alweer zie ik jullie lekker smullen bij een stalletje op straat. Het moet een feest van geuren en smaken zijn. Is de maag nog steeds niet opstandig?
  2. Ron:
    30 november 2016
    Bij veel eten buiten vragen we ons af of het wel veilig is. Water uit de kraan is zeker niet veilig maar wordt wel voor eten gebruikt. Veel staat ook uren buiten in de brandende zon, maar tot nu toe gaat het goed.