Dag 7: Hanoi verkennen

Vanmorgen om 9 uur op pad gegaan. Als we naar buiten willen gaan staan er 2 portieren die telkens de deur voor ons open houden. Op straat is het direct een kakofonie van toeterende auto’s, scootertjes en snel pratende Vietnamezen. We lopen naar een overdekte markt waar handel gedreven wordt en mannen en vrouwen met kleine postuur  grote pakketten op hun rug en schouders hun waar naar de scootertjes buiten brengen en waar ze het vervolgens op binden. Als er ook maar een plekje over is kan daar ook weer wat vervoerd worden. Balans houden in het continu drukke verkeer is een kunst maar gaat hen ogenschijnlijk makkelijk af. Georganiseerde chaos. 

Achter de markthal is ook het distributiecentrum van kleine vrachtauto’s naar scooters.

Elke straat heeft zijn eigen waar: sieraden straat, offerpapierstraat, lampionnen straat, kleding straat, touwstraat, vleesstraat, ondergoed steeg etc. 

Halverwege de ochtend even een koffie en thee moment. Het meubilair is altijd laag en van hout of plastic en op een paar vierkante meter. Zitten met een kopje koffie of thee is een heerlijk moment om stil te staan bij alles wat je om je heen ziet gebeuren. Iedereen heeft handel lijkt het wel, op de fiets met sokken, met een juk vol fruit inclusief weegschaaltje uit de vorige eeuw of op een schouder. Op de scooter met vuile was of lopend met kleine deegballetjes. En niemand lijkt in deze chaos ontstemd te taken. 

We begrijpen nu ook waarom vrijwel iedereen een mondkapje draagt: we hebben een droge keel door de uitlaatgassen. De mondkapjes zijn ook over te koop. Eigenlijk leer je hier dat alles handel is.

Lopen door de oude binnenstad is wel een uitdaging. Op de stoep kun je vrijwel niet lopen omdat daar de geliefde scootertjes geparkeerd worden. Er staat vaak een scooterparkeerwachter in een stoer uniform. Dit betekent dat we langs de rand van weg moeten lopen met gevaar voor eigen leven maar toch vermakelijk. 

We hebben nog een bijzondere straat ontdekt vol met alleen maar knopen, lintjes, kant, kraaltjes, ritsen etc. Je moet heel wat verkopen om in ieder geval wat te kunnen eten op een dag. Ze ogen blij.